Έναν καιρό και μια φορά ζούσε ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα. Είχαν μια χαριτωμένη μοναχοκόρη τη Ρωξάνη. Πριν προλάβει να κλείσει τον πρώτο χρόνο της ζωής της, έκαναν και το προξενιό με τον δίχρονο Ριχάρδο, γιο του βασιλιά του γειτονικού κράτους. (Όχι για τη συμμαχία βέβαια, αλλά αφού ταίριαζαν τα παιδιά…) Όσο μεγάλωνε η Ρωξάνη, οι βασιλογονείς καμάρωναν για την ομορφιά και τα ταλέντα της. Όμως, που ξεφύτρωσε αυτό το φοβερό ελάττωμά της;
- Παίζουμε κρυφτό; τη σκούνταγε ο Ριχάρδος.
- Ωχ που να τρέχουμε τώρα. Βαριέμαι.
- Τότε να φτιάξουμε κάστρα με τα τουβλάκια!
- Που τη βρίσκεις την όρεξη! Νυστάζω, πάω για ύπνο.
Και με τα βασιλικά μαθήματα το ίδιο. Όλο βαριόταν, νύσταζε και χασμουριόταν. Οι βασιλογονείς στεναχωρούνταν. Ο βασιλικός δάσκαλος τους το είπε ξεκάθαρα: «Η πριγκίπισσα πάσχει από οξεία τεμπελίτιδα. Το μόνο που θέλει είναι να κάθεται, να χαζεύει και να κοιμάται». «Τι θα κάνουμε τώρα;» αναρωτιόνταν. Δεν άργησαν να βρουν τη λύση. Ο βασιλιάς τα κανόνισε ώστε να διαδοθεί σε όλο το βασίλειο ότι μια κακιά μάγισσα (πώς έτυχε και κανείς δεν την ήξερε;) από τη ζήλια της είχε κάνει μάγια στην πριγκίπισσα και την είχε καταδικάσει σε αιώνιο ύπνο εκτός αν…(τι να έλεγε τώρα;) Α ναι! Εκτός αν βρεθεί ο πρίγκιπας που θα την αγαπήσει αληθινά. Αυτός μόνο θα καταφέρει να την ξυπνήσει!
«Τον πρίγκιπα τον έχουμε», εξήγησε ο βασιλιάς στη βασίλισσα, «ευκαιρία είναι να ετοιμάζουμε και το γάμο μιας και μπήκε στα 16 η Ρωξάνη». Η βασίλισσα είχε τις αντιρρήσεις της. Η Ρωξάνη της είχε εξομολογηθεί ότι αγαπούσε το Ριχάρδο. Όμως, όλα αυτά δεν έλυναν το πρόβλημα. Τι θα γινόταν μετά; «Μετά… τα παιδιά θα τη βρουν τη λύση»,είπε ο βασιλιάς και σταμάτησε να πονοκεφαλιάζει, ικανοποιημένος που προστάτευε προς το παρόν την κόρη του. Ε, και το κύρος του όσο να ΄ναι.
Οι φήμες διαδόθηκαν παντού και στην αρχή όλοι στεναχωρήθηκαν με την άτυχη μοίρα της πριγκίπισσας. Σιγά σιγά όμως άρχισαν οι ψίθυροι. «Μας δουλεύει ο γερο-βασιλιάς!», «Και μένα μάγια μου έκαναν σήμερα και δε μπορούσα να σηκωθώ απ΄ το κρεβάτι», «Η πριγκίπισσα υπναρού θα μας κυβερνάει αύριο;».
Η Ρωξάνη κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. Χαμπάρι δεν έπαιρνε. Ευτυχώς που δε ροχάλιζε κιόλας! Απ΄ την άλλη ο Ριχάρδος ούτε να ακούσει για γάμο. «Να την πάρω γυναίκα μου; Ποια; Αυτή την τεμπέλα υπναρού; Ξεχάστε το!», δήλωσε.
Μια μέρα (περιέργως, γιατί τα πρωινά την έπαιρνε ο πιο γλυκός ύπνος) η Ρωξάνη αποφάσισε να πάει μια βόλτα στο βασίλειο να ξεσκάσει. Μόλις την είδα άρχισαν «Καλώς την ωραία κοιμωμένη!» «Είχατε αϋπνίες σήμερα, υψηλοτάτη;». Η Ρωξάνη γύρισε ξαφνιασμένη. Ώστε όλοι το ήξεραν; Είδε πρόσωπα ειρωνικά, αγανακτισμένα, αδιάφορα. Γύρισε να φύγει ντροπιασμένη. Στο παρακάτω στενό είδε μια φουρνάρισσα να δουλεύει χαμογελαστή. Το γιο του μπακάλη να καλημερίζει ορεξάτα τους πελάτες. Στάθηκε παραξενεμένη. Πιο κάτω, όμως, είδε ένα μικρό ζητιάνο με το χέρι απλωμένο. Μια κουρελιασμένη γριά να ψάχνει στα σκουπίδια. Είδε και άλλα πολλά…
Ήταν το πρώτο βράδυ που η πριγκίπισσα δεν κοιμήθηκε. Δεν την άφηναν όλα αυτά που είδε να κοιμηθεί. Ξημέρωσε το πρώτο πρωινό που την βρήκε ξάγρυπνη. Μια και δυο τρέχει στα εργαστήρια του παλατιού και βρίσκει τις καλύτερες υφάντρες, στα μαγειρεία τους καλύτερους σεφ, στο παλάτι τους καλύτερους συμβούλους. Κάθε βράδυ δουλεύουν όλοι μυστικά και ασταμάτητα. Οι υφάντρες υφαίνουν ρούχα για τους φτωχούς, οι μάγειρες ένα πιάτο για τους πεινασμένους, και η πριγκίπισσα με τους βασιλικούς συμβούλους ψάχνουν λύσεις και σχέδια για όσους δεν έχουν δουλειά, για όσους χρωστάνε, για τα ορφανά και τους εγκαταλειμμένους γέρους υπηκόους.
Κάθε πρωί η πριγκίπισσα Ρωξάνη κοιμάται κατάκοπη. Κανείς δεν έχει καταλάβει τι κάνει. Όλοι όμως βλέπουν το βασίλειο μέρα τη μέρα αλλιώτικο.
Τα νέα δεν αργούν να φτάσουν στο πρίγκιπα Ριχάρδο. Απορημένος επισκέπτεται το γειτονικό βασίλειο να δει τι γίνεται. Κανείς όμως δεν ξέρει να του πει ποιος ντύνει τους φτωχούς και ταΐζει τους πεινασμένους…
Ένα βράδυ μπαίνει κρυφά στο παλάτι. Ανεβαίνει κατεβαίνει, ώσπου στα πιο βαθιά υπόγεια του παλατιού βρίσκει την απάντηση. «Μα ποιος τους έβαλε όλους αυτούς να δουλεύουν για το λαό;» αναρωτιέται. Σε μια μισοφωτισμένη γωνιά βλέπει την πριγκίπισσα να συζητά, να δίνει οδηγίες. Πρώτη φορά του φαίνεται τόσο όμορφη. Και όμως, την είχε δει πρόσφατα. Αυτή είναι η υπναρού τεμπέλα;
Το επόμενο πρωί πριν πέσει για ύπνο η Ρωξάνη βρήκε ένα σημείωμα πάνω στο μαξιλάρι της.
«Δε χρειάζεται το φιλί του πρίγκιπα για να σε ξυπνήσει. Σε ξύπνησε η καρδιά σου. Ελπίζω και η δική μας αγάπη να γίνει από όνειρο πραγματικότητα. Ριχάρδος»
1 σχόλιο:
Ωραία ιστορία αφύπνισης. Ντριν ντριν χτυπάει το ξυπνητήρια αλλά ποιος ακούει;
Δημοσίευση σχολίου