Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Για το Στ2 του 3ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης

Moυ έγραψε το Στ2 του 3ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης:

"Σας ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας δώσατε να γίνουμε παιδικοί συγγραφείς γιατί ίσως μπορεί να μας βοηθήσει στο μέλλον."

Και απαντώ:



Αγαπητό Στ2 είστε ακτύπητο τμήμα. Είστε δημιουργικοί, με φαντασία αλλά και με κέφι για δουλειά. Με εντυπωσίασε που δουλέψατε τόσο ωραία σε μικρές ομάδες. Φυσικά πίσω από κάθε ακτύπητη ομάδα, κρύβεται και μία ακτύπητη δασκάλα ή δάσκαλος. Μην το ξεχνάμε!
Με τέτοια προσόντα, πιστεύω ότι θα πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας. Να μην παρασυρθείτε από την αδιαφορία και τον ατομικισμό. Εσείς να μείνετε πάντα διαφορετικοί.
Και η Para-mythou θα είναι πάντα εδώ για να φιλοξενεί τις εμπνεύσεις, τις επιτυχίες, τους φόβους και τις ανησυχίες σας.
Με αγάπη,
Para-mythou

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Τα ασήμαντα παιδιά


Συγγραφείς: Γιώργος Aσήμογλου, Βενιαμίν Κόντε, Γιώργος Κυριακίδης

(Στ' Δημοτικού)
Πριν τρία χρόνια ήταν δύο κολλητοί ο Γιώργος και ο Βενιαμίν. Πήγαιναν στο ίδιο σχολείο. Τα παιδιά του σχολείου τους κορόιδευαν γιατί δεν ήταν καλοί μαθητές και τους θεωρούσαν ασήμαντους. Όμως δεν ήταν ασήμαντοι στην πραγματικότητα γιατί ήξεραν πολύ καλή κιθάρα.


Τα παιδιά τους κορόιδευαν και δεν τους πίστευαν. Τα αγόρια ο Γιώργος και ο Βενιαμίν πήγαιναν στο ωδείο κάθε μέρα. Εκεί τους πρότειναν να πάρουν μέρος σε μια πολύ μεγάλη συναυλία που θα γινόταν στην πόλη τους. Τα παιδιά δέχθηκαν και ήταν πολύ χαρούμενοι.

Όταν ήρθε η ώρα της συναυλία ς τα παιδιά έπαιζαν κιθάρα και τραγουδούσαν. Το πλήθος ούρλιαζε από χαρά και ανάμεσά τους ήταν και τα παιδιά του σχολείου.

Την άλλη μέρα στο σχολείο όλα τα παιδιά όταν είδαν τον Βενιαμίν και τον Γιώργο τους ζήτησαν να συγνώμη και να τους συγχωρέσουν .

Τα παιδιά τους συγχώρεσαν και από τότε παίζουν μαζί και περνούν καλά .

ΤΕΛΟΣ

Μια τρελή τρελή φάρμα


Συγγραφείς: Δέσποινα Κοσκινά

Νικολέτα Παπαδοπούλου
Ελεωνόρα Τριανταφυλλίδου
Χουσεϊν Ογλού Χουσεϊν
(Στ' Δημοτικού)


Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μικρό χωριουδάκι στο βάθος, υπήρχε μια φάρμα που λεγόταν η « Φάρμα του Παραδείσου».

Σε αυτό το χωριό υπήρχε και ένας ζωοκλέφτης ο Αλαμέντας Σλιμ, όπου είχε και δύο βοηθούς: τον Αλ και τον Σιμ που έκλεβαν όλα τα ζώα. Τη νύχτα πήγαιναν σε μία φάρμα ο Αλαμέντας Σλιμ, έλεγε ένα μαγικό τραγούδι που μάγευε όλα τα ζώα και τον ακολουθούσαν. Μετά τα πουλούσε και έτσι έβγαζε λεφτά. Επίσης όταν ήταν να πουληθεί κάποια φάρμα ο Σλιμ, μεταμφιεζόταν από ζωοκλέφτης σε απλός αγοραστής και τις αγόραζε.

Μια μέρα ο ταχυδρόμος πήγε μια επιταγή από τη τράπεζα στη «Φάρμα του Παραδείσου» για να πληρώσουν 750 ευρώ. Η κυρία Μάντεβη, η οποία ήταν η ιδιοκτήτρια της φάρμας, δεν είχε τόσα να πληρώσει και αν δεν τα πλήρωνε η φάρμα θα πουλιόταν.

Οι δύο αγελάδες που ζούσαν στη φάρμα, η κυρία Κάλογουεη και η κυρία Μάντη, βγήκαν από τη φάρμα για να βρουν τον ταχυδρόμο. Όταν τον βρήκαν άκουσαν να λέει ότι όποιος βρει τον Αλαμέντα Σλιμ θα πάρει 750 ευρώ. Οι δύο αγελάδες πήγαν να βρουν τον Σλιμ.