Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Για το τέλος των παραμυθιών.

« Γιατί όταν τελειώνουν τα παραμύθια λέμε ότι εμείς
ζούμε καλύτερα από τους ήρωες των παραμυθιών;»


Αυτό το ερώτημα έθεσε πεντάχρονη μαθήτρια στη νηπιαγωγό της.
Εσείς απαντάτε!

Είμαστε τυχεροί!


Νομίζω ότι περνάμε καλύτερα από τους ήρωες των παραμυθιών επειδή εμάς δε μας κυνηγάει κανένας λύκος όπως την Κοκκινοσκουφίτσα, ούτε δε φυσάει κανένας λύκος όπως των τριών γουρουνιών  ούτε δεν παλεύουμε με θαλάσσια τέρατα, ούτε μας κυνηγάει κανένας γίγαντας με μπότες, ούτε κολυμπάμε μες τις λάσπες, ούτε πολεμάμε με στρατιώτες, ούτε παλεύουμε για ένα θησαυρό, ούτε κυνηγάμε κάποιον μες στα δάση.
Επομένως γι αυτόν τον λόγο ζούμε καλύτερα από τους ήρωες των παραμυθιών.»

Ανέστης Αντύπας, Γ’ τάξη,
36ο Δ.Σ. Πειραιά

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Ένα παραμύθι με διαφορετικό τέλος από την ΠΟ 1ου Γυμνασίου Πευκών

Συμμετοχή στον διαγωνισμό του WWF:
«Γιατί όταν τελειώνουν τα παραμύθια λέμε ότι εμείς ζούμε καλύτερα από τους ήρωες των παραμυθιών;»


Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα σπίτι στο δάσος, ζούσε ένας άνθρωπος μαζί με τη γυναίκα του, την Ευτυχία, και τα δυο τους παιδιά, τη Φύση και το Περιβάλλον. Ζούσαν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, παρόλο που δεν ήταν πλούσιοι. Όμως καθώς περνούσαν τα χρόνια, ο άνθρωπος δεν μπορούσε ν’ αρκεστεί σε αυτά. Γινόταν αχάριστος και ένιωθε δυστυχισμένος, επειδή δεν ήταν πλούσιος.

Μια μέρα εμφανίστηκε μπροστά του ένα ξωτικό, το Χρήμα.

-Εγώ μπορώ να σε κάνω πλούσιο κι ευτυχισμένο, του είπε. Θα σου φτιάξω μια μηχανή που θα σου δίνει πολλά-πολλά αγαθά…

-Κι εγώ; Τι θα πρέπει να σου δώσω; ρώτησε ο άνθρωπος.

-Τα δυο σου παιδιά, τη γυναίκα σου και την ψυχή σου, απάντησε το Χρήμα .

Και ο άνθρωπος μπήκε σε πειρασμό… Και αποφάσισε...

Όμως δεν έζησε αυτός καλά ούτε εμείς καλύτερα. Αυτό γίνεται μόνο όταν οι ήρωες των παραμυθιών παίρνουν τις σωστές αποφάσεις.



Για την απάντηση συνεργάστηκαν τα μέλη της περιβαλλοντικής ομάδας του 1ου Γυμνασίου Πεύκων Θεσσαλονίκης, μαθητές της Γ’ γυμνασίου:

Βαβλιάκης Σωτήρης,
Ισαάκ Παναγιώτα,
Σιδηροπούλου Ράνια,
Τσαντέλης Θανάσης
Χαμαϊδός Γιάννης

Υπεύθυνη καθηγήτρια: Πλατή Ιουλία (φιλόλογος ΠΕ02)

mail@gym-pefkon.thess.sch.gr


Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Να ξορκίσουμε το κακό τέλος


Παραμύθι. Όταν αναλογιζόμαστε αυτή τη λέξη ως δια μαγείας-οι περισσότεροι-σκεφτόμαστε αφενός τη διαχρονική αξίας τους και αφετέρου τη φράση τέλους τους : Kαι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Έχει σκεφτεί κανείς ,όμως, για ποιόν λόγο τελειώνουν έτσι; Η πραγματική Φύση των παραμυθιών μόνο ως παιδική ιστορία δεν μπορεί να οριστεί. Επρόκειτο για μύθους, τρομακτικούς-διδακτικούς θρύλους που σκοπό είχαν να συνετίσουν και να προβληματίσουν τους ανθρώπους για να έχουν μια ζωή πιο ευτυχισμένη και ιδανική απ’ αυτή που ζούσαν οι ήρωες των παραμυθιών. Δυο τέτοια χαρακτηρίστηκα παραδείγματα αποτελούν ο Χάνσελ και η Γκρέτελ και η Μικρή Γοργόνα. Η αθώα αυτή φράση συνεπώς δεν έχει επιλεχτεί τυχαία. Εξυπηρετεί διττό ρόλο. Ενώ φαινομενικά ,δηλαδή, τα παραμύθια, στοχεύουν στο να περάσουν και να παρουσιάσουν ένα θετικό μήνυμα της ανθρώπινης ζωής, εντούτοις η ευτυχισμένη αυτή φράση δεν είναι τίποτα περισσότερο πάρα μια φράση εξορκισμός του κακού τέλους που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος(ο καθένας από εμάς)στη ζωή του. Μια φράση ‘’ευχή’’ για ζωή χωρίς πόνο και δυστυχία !


Χριστίνα Σαμαρά

Μαθήτρια β λυκείου

Χρονολογία γέννησης 1995

2ο ΓΕΛ Ευόσμου Θεσσαλονίκης






Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Οι φόβοι των παιδιών

 http://www.ellinofreneia.net/video.php?id=2572

Οι φόβοι των παιδιών ενός δημοτικού σχολείου της Αθήνας, στην κάμερα.


Οι δικοί σας φόβοι ποιοί είναι;

Καλή χρονιά να έχουμε, ξορκίζοντάς τους.