Κάποτε, με έναν αγαπημένο φίλο, κάναμε ένα αστείο. Το ίδιο πάντα.
-Να σου πω ένα παραμύθι; Μου πρότεινε.
-Ναι αμέ.-Ήτανε μια φορά ένας λαγός...
-...
-Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
-Αχ, ΠΑΡΑ πολύ ωραίο!
Τον κάναμε ξανά και ξανά αυτόν τον διάλογο και γελούσαμε. Μου άρεσε όμως πάρα πολύ ότι δεν συνέβαινε τίποτα. Η περιπέτεια δεν ξεκινούσε ποτέ. Κανένα κατόρθωμα δεν κατάφερε να κάνει ο καημένος ο λαγός. Ήταν όλα εν δυνάμει. Αυτό το παραμύθι λοιπόν με τη μηδέν πλοκή με γοήτευε πολύ. Τον φανταζόμουν πολύ αστείο τον λαγό. Αδέξιο, άγαρμπο, γκαφατζή...Να μπλέκει στα πόδια όλων, να βρίσκει τον μπελά του, να ξετρυπώνει από παντού και να τεντώνει τα αυτιά του...
Να γιατί "less is more" και στην αφήγηση.Δωρίστε μου μια τέτοια ελάχιστη ιστορία.
5 σχόλια:
Το "less is more" δεν είναι μόνο παραμυθάδικο, αυτό σίγουρα :-)
Χμμ, για να δούμε...
Μετά από ένα κουραστικό απόγευμα στη δουλειά, η Μ. ...
...κοιτάζοντας το ρολόι του τοίχου, ήξερε πως η ζωή της δε θα ήταν ποτέ η ίδια.
Ελπίζω να μην είναι στενά τα περιθώρια για το ενδιάμεσο, χωράνε πολλά πάντως!
Dimokrati...
Η Μ...λοιπόν έλαβε, νομίζω, αποτελέσματα ιατρικών εξετάσεων που έγραφαν "θετικό". Και άλλαξε άρδην τη ζωή της. Μετά από καιρό και αφού έφερε τα πάνω κάτω, αποδείχθηκε ότι τα αποτελέσματα δεν ήταν δικά της. Είχαν μπερδευτεί.
(!)
ακου λοιπόν την πιό όμορφη ιστορία του κόσμου..υπ όψην,δεν είναι μόνο "μικρή" αλλά και σιωπηλή,θα πρέπει να κάνεις απόλυτη ησυχία,να αφουγραστείς αλλιώς αυτό που θα απομείνει στα αυτιά σου θάναι ένας ακαθόριστος βόμβος και έν αάδειο στην ψυχή σου καθώς το μυαλό σου θα σκέφτεται κάτι έξυπνο να πεί..
καληνύχτα σου
Aνώνυμε,
Πράγματι η σιωπή είναι πολλές φορές πιο εύγλωττη από την αφήγηση. Αλλά να που μόλις τη χάλασα ψάχνοντας κάτι έξυπνο να πω.
Το χούι...
Δημοσίευση σχολίου